ازدواج با فرد دارای اختلال شخصیت اجتنابی

۳ دقیقه
ازدواج با فرد دارای اختلال شخصیت اجتنابی
🔸🔸🔸

برای همه ما پیش آمده که در شرایطی احساس خجالت و کم‌رویی داشتیم، به حدی که موقعیت را ترک و یا با سکوت از برقراری تعامل با دیگران پرهیز کردیم.

این یک تجربه شایع در میان افراد مختلف است و احتمالا اکثر ما با گذشت زمانی اندک، به شرایط عادی برگشته‌ایم. اما این مسئله زمانی نگران کننده‌ست که خجالت‌زدگی، زندگی عادی و روزمره فرد را دچار اختلال کرده و توانایی هرگونه برقراری ارتباط با موقعیت‌های اجتماعی را از او سلب کند و این درست همان چیزی‌ست که آن را «اختلال شخصیت اجتنابی» می‌نامند.

 

🔸🔸🔸

افرادی که از ابتلا به اختلال شخصیت اجتنابی یا دوری‌گزین رنج می‌برند، تمایل به اجتناب از حضور در موقعیت‌های اجتماعی دارند، زیرا از طرد شدن و قضاوت شدن توسط دیگران وحشت دارند؛ به‌زبان ساده‌تر فرد از جمع پرهیز می‌کند و می‌ترسد رابطه خود را عمیق‌تر کند.

علائم این اختلال بسیار شبیه نشانه‌های خجالتی‌بودن و یا اضطراب اجتماعی‌ست، برای همین گاهی این سه مورد با هم اشتباه گرفته می‌شود، در حالی که تفاوت‌هایی بینشان وجود دارد و البته تشخیص این موضوع نیز به عهده متخصص روانشناس است.

 

🔸🔸🔸

فرد مبتلا به این اختلال از قضاوت دیگران و نقد شدن یا صرفا بد به ‌نظر رسیدن وحشت دارد. بنابراین تا بتواند از انجام کارهایی که او را در چنین موقعیت‌هایی قرار دهند، اجتناب می‌کند. البته به ‌رغم این پرهیز، میل به برقراری رابطه و فعالیت اجتماعی همچنان وجود دارد. پس چنین فردی مدام بین دو میل متضاد گرفتار است.

 

🔸🔸🔸

برخی ویژگی‌های اختلال شخصیت اجتنابی:



  • از هرگونه پیشنهاد یا انتقاد یا عدم تایید پیشنهادات و اقداماتشان به شدت آسیب می‌بینند.

  • فاقد هرگونه رابطه نزدیک و صمیمی در یک محیط شخصی یا حرفه‌ای هستند.

  • نسبت به خود احساس حقارت یا عدم جذابیت اجتماعی شدیدی دارند.

  • نسبت به صحبت کردن با دیگران یا درگیر شدن در مسائل، بی‌میلی شدیدی دارند.

  •  اعتماد به نفس پایین و تصور ضعیفی از خود داشته، و خود را ناکافی، بدون صلاحیت و کمتر از دیگران می‌دانند.

  • دوری گزیدن از مردم، تجربه‌های جدید و حتی تجربه‌های قبلی.

  • بی‌تمایلی به برقراری رابطه با دیگران مگر زمانی که از علاقه قلبی آنها مطمئن شود.


 

🔸🔸🔸

ازدواج با شخصیت اجتنابی:

این افراد معمولا در زندگی زناشویی مانند نقش‌های سنتی، فاصله مشخصی را با همسر خود نگه داشته و حتی در بیشتر اوقات مکان‌ها و اتاق‌های جدایی دارند. از دیده شدن و توجه گریزانند و سعی می‌کنند دنیای‌شان را برای خود حفظ کنند. زندگی با شخصیت اجتنابی بیشتر در سکوت می‌گذرد.

 

🔸🔸🔸

هرچقدر هم که به آنها نزدیک باشید، دنیای درونیشان را با شما در میان نمی‌گذارند؛ حتی زمانی که شما از دنیای درونی خودتان صحبت می‌کنید نیز آنها به هراس می‌افتند.

شخصیت اجتنابی از دادن اطلاعات به شما طفره رفته و به سختی می‌توانید احساسات او را بفهمید.

در زندگی زناشویی یک شخصیت اجتنابی، بیان احساسات صورت نمی‌گیرد.

 

 

پست‌های مشابه

نظرات کاربران

سلیمان

تشخیص بیماری های روانی برای افراد بیمار مشکل هست اگه می تونستن تشخیص بدن که بیماری روانی دارن مشکل حل می شد

سارینا

سلامممممم

مرتضی

👍 ۱ 👎 ۳

خیلی قشنگ اکثر دیدگاه ها منو گفت

کوثر

👍 ۴ 👎 ۱

سلام

زهرا

👍 ۱۹ 👎 ۷

سلام . متاسفانه بخاطر اختلالات روانی اکثر جوانها مشکل یافتن زوج خود را دارند و اصلا به فکر درمان خود نمیباشند و وقتی صحبت باهاشون میکنیم یا دو قطبی،هستند یا استقلال ندارند و وابستگی شدید ب خانواده دارند که حتی پا رویعشق و دوست داشتن خود میگذارند چرا که نظر خانواده شون منفی استو بسیاری از اختلالات دیگر که از کودکی خود تا بزرگسالی درمان نکرده اند لطفا افرادی که اختلالات روان دارند اول خود را درمان کنند بعد به فکر ازدواج باشند تا فرد دیگری را که همسر و فرزندان آینده اش را به تلاطم روانی خود دچار نکند و آرامش را از آنها سلب نکند

حمید

👍 ۱۷ 👎 ۱

اینکه ما بیاییم و تمام علایم ذکر شده را به فردی که دارای این اختلال هست نسبت بدیم کار درستی نیست. یعنی مثلاً فردی علایم اول و سوم و ششم را دارد پس ما نتیجه بگیریم ایشان بدون شک باقی علایم را نیز دارا هستند بحثی نادرست است. در نظر بگیرید که سرماخوردگی چندین علامت و نشانه دارد، از آبریزش بینی و سرفه و بدن درد تا اسهال و استفراغ و الی آخر. ولی همه مبتلایان تمام آن علایم را یکجا ندارند. پس شدت و ضعف بیماری های جسمی و اختلالات روحی روانی تعیین میکند که هر فرد کدام علایم را بروز می دهد، و ما مجاز نمیباشیم علایمی را که وجود ندارند به اجبار و یقین به فرد نسبت بدهیم.

ایمان

👍 ۴ 👎 ۲

فرزانه خانم من نمیگم حتما ولی احتمالن اون اقا از ترس چیزی که شما نفهمیداز شما دوری میکرده یا واقعا افسردگی داشته توی گذشتش گیر کرده

ایمان

👍 ۱۵ 👎 ۱

سلام منم تمام این ایرادها رو دارم ترسم اول از وضع مالیمه دوم ترس از قضاوت نادرست طرف مقابلم که منو قبول نکنه یا از قیافه من یا طرز حرف زدنم خوشش نیاد وگر نه از دختری که درکم کنه و بهم اعتماد کنه و بهم ابراز علاقه کنه اصلا دوست ندارم یک ثانیه ازم دور شه یا بهش دروغ بگم یا بزارم ازم برنجه وگر نه من بخاطر کسی که قلبن دوسم داشته باشه حاظرم هر زجری رو تحمل کنم که زنم خوشحال باشه این که میگیدهرکی با این افرادازدواج کنه چی میشه فلان میشه دقیقااین همون چیزیه که ما از ترسش یا دروغ میگیم یا ابراز علاقه تمیکنیم گوشه گیر میشیم ترس از طرز فکر های اشتباه شماست که همه رو به یه چشم نگاه میکنید بابا به کسی که نمیشناسید بهشون یه فرصت بدین بهشون اعتماد کنید بهشون فرصت بدید شاید از همه دلسوزتر زن دوستر کاری تر نمیدونم عاشق تر باشه فقط خجالتیه مبترسه از پرت شدن

سیدرضا

👍 ۳ 👎 ۱

سجاد داداش ببین همینجوریه دیگه این فرد بالا. با دیدن همرنگی و همزاد پنداری همسرش با افراد خانواده‌ همسر . زود احساس از دست دادن شش رو میکنه و تموم دیگه نه درک میشه 🚯نه درک میکنه 🙊

فیروزه

👍 ۱۰ 👎 ۲

خدا کمکشون کنه البته این افراد باید درمان بشن به نظر من بیمار هستن و قبل از ازدواج حتما به فکر درمان باشن چون باعث نابودی یه نفر دیگه هم میشن

برای ثبت نظر و امتیازدهی، می‌توانید از طریق اپلیکیشن همدم اقدام کنید.