در رابطه زوجی، مامان رابطه نباش!

وقتی در رابطه بیش از اندازه مراقبت میکنیِ، گاهی نه از روی عشق، بلکه از روی ترس این کار را انجام میدی به این نقش می‌گویند: «مامان رابطه».

«مامان رابطه» نقشیه که در آن یک نفر :

• از احساسات هر دو نفر مراقبت می‌کنه.


• بار مسئولیت‌ها رو بیشتر او به دوش می‌کشه.


• نیازهای خودش روعقب میذاره و در نهایت تنها میشه.

در نظریه سیستم‌های خانواده، به این حالت میگن overfunctioning یعنی یکی در رابطه بیش از حد فعال و مسئول میشه.

در نتیجه، طرف مقابل underfunction یعنی منفعل، وابسته یا بی‌مسئولیت‌تر میشه.

چرا این اتفاق می‌افته؟

معمولا ریشه در این تجربه‌ها داره:

• ترس از رها شدن


• احساس مسئولیت افراطی از خانواده‍‌ی اولیه


• اعتقاد ناآگاهانه به اینکه « اگر من رها کنم، رابطه فرو می‌ریزه»

میدونستین این نقش، معمولا از درد میاد، نه از قدرت.

-پیامدهای پنهان

وقتی همیشه مراقب رابطه‌ای این اتفاق میافته:

• صدای نیازهای خودت خاموش میشه.


• رنجت نامرئی میشه.


• و به تدریج دلزدگی«Resentment » شکل می‌گیره.

« رابطه‌ای که فقط یه نفر ازش محافظت میکنه، بالاخره خسته کننده میشه.»

حواست باشه که نقشت رو تو رابطه درست ایفا کنی.

تو کپشن بهت یه تمرین دادم کمکت میکنه نقش همسر رو در رابطه داشته باشی و اگاهانه‌تر در رابطه پیش بری...

حالا راه‌حل چیه؟

به جای اینکه بگی: « باید همه چی رو درست کنم»،بگو:

من از اینکه این مسئولیت رو تنها بردارم، خسته‌ام. میخوام در مورد تقسیمش با هم حرف بزنیم.»

تمرین عملی برای رفع این مشکل:

1. قبل از انجام یه کار، مکث کن و ببین آیا داری از روی ترس مسئولیت می‌گیری؟


2. اگر بله، به جای انجام دادن، با طرف مقابل مکالمه کن و تقسیم مسئولیت رو پیشنهاد بده.