ویژگی‌های دوره عقد تا عروسی(۲)
کارشناس محتوا
۵ دقیقه
🔸🔸🔸
- آشنایی با رسوم دو خانواده:
عروس و داماد در این دوران، آداب و رسوم حاکم بر دو خانواده را به خوبی شناخته و یجای تعارض با آنها، سعی در تطبیق خود با آداب و رسوم نمایند. حتی اگر از نزدیک‌ترین فرهنگ به فرهنگ خانواده خود، همسری انتخاب کرده‌اند، باز هم احتمال وجود تفاوت‌هایی در سلیقه وجود دارد. تعدیل انتظارات هر خانواده به عهده فرزند آن خانواده است و رفتار منفعلانه عروس و داماد می تواند موجب شود که در کوچکترین مسائل، خانواده‌ها با هم دچار تنش شوند.
🔸🔸🔸
علاوه بر آداب و رسوم، سلیقه‌های شخصی افراد در دو خانواده باید مورد احترام قرار گیرد. عدم توجه به این نکات، میتواند به جدال‌های خانوادگی بینجامد؛ در این مسائل از عروس و داماد انتظار می‌رود که با تکریم هر یک از افراد خانواده خود، به حل مشکل بپردازد و به جای ورود منفی به توقعات خانواده خود یا طرف مقابل و دفاع از مواضع آنها سعی در تحکیم روابط عاطفی بین خود و خانواده ها نموده، دو خانواده را به مذاکره مستقیم و حل مسائل تشویق کنند و آتش بیار معرکه نشوند.
🔸🔸🔸
ـ ایجاد فضای تکامل:
طرفین به دلیل علاقه به یکدیگر و جلب توجه طرف مقابل می توانند انتظارات تکاملی از طرف مقابل را به گونه‌ای مطرح کنند که هر دو ضمن بهره برداری مناسب از خوشی‌های متناسب با این دوره، توجه به درس، شغل، خدمات مذهبی و اجتماعی را سرلوحه کارهای خود قرار دهند. به این منظور طبیعی است که هر یک از زوجین باید انتظارات خود را که قبل از ازدواج مطرح کرده اند، مجددا طرح نمایند و برای تحقق آنها با همدیگر گفتگو و کمک کنند.
خط قرمز گفتگو، جدل کردن است که در این صورت باید همان‌جا گفتگو را متوقف و به زمان مشخص دیگری موکول نمایند.
🔸🔸🔸
فراموش نکنیم که:
برای تشکیل یک زندگی بالنده لااقل باید یک سوم خواسته های شخصی خود را زیر پا بگذاریم تا همسرمان به خواسته‌هایش دست یابد و این رفتار متقابل، زندگی را برای هردو بالنده و مطلوب خواهد کرد.
قطعا زندگی بالنده به این معنا نیست که من به تمام خواسته‌های خود، بی توجه به انتظارات همسر دست یابم!
🔸🔸🔸
- حمایت های روحی از یکدیگر:
این دوران فرصت خوبی برای تمرینِ احترام به یکدیگر در مقابل دیگران است و اینکه حتی یکدیگر را در مسائل مختلف حمایت کنند(حمایت منطقی و حکیمانه در شرایط خاص).
مثلا عذر از شرکت در یک برنامه یا مهمانی خانواده مقابل؛
گاهی اشتغالات شغلی و درسی اجازه شرکت در برخی مراسم‌های خانوادگی را نمی دهد. ضمن آنکه توجه به شرکت در موارد اساسی و احترام به آداب و رسوم خانواده‌ها ضروری ست، در عین حال، حمایتِ فرد از همسر خود در قبال توقعات خانواده‌ها در تحکیم روابط عاطفی طرفین بسیار مناسب است.
🔸🔸🔸
نکته بسیار مهم آنکه گاهی برخی افراد برای آنکه بتوانند با خانواده و اقوام همسر خود رابطه گرمی برقرار کنند، نیاز به زمان بیشتری دارند و به تدریج به نقطه مطلوب می رسند.
گله‌مندی و شکایت از آنها مبنی بر اینکه چرا به سرعت گرم و صمیمی نمی شوند؟ نه تنها معمولا به حل مسأله کمک نمی کند، بلکه می تواند منجر به افزایش فاصله گردد.
🔸🔸🔸
از مهمترین مؤلفه‌های حمایت از همسر، همدلی با وی است. در همدلی هر یک از زوجین باید احساس همسر خود را خوب درک کند و به او نشان دهد که که احساسش را فهمیده و بعد مطابق با شرایط و احساس او با وی همراه شود و مایه تسکین او گردد.
همدلی ترکیبی از درک احساس همسر، تسکین دادن، انعکاس احساس وی، پشتیبانی و حمایت از او و تا حدی همرنگ شدن و در کنار او قرار گرفتن است.
🔸🔸🔸
همدل بودن به معنای همراه بودن با همسر است و در نتیجه‌ی این همدلی، محیط اطمینان برانگیزی بوجود می‌آید که در آن همسر احساس مهم بودن و در امان بودن می‌کند. در چنین محیطی او میتواند درمورد خصوصی‌ترین اسرارش، درونی‌ترین احساساتش و چیزهایی که برای او دردآور است و آن قدر خصوصی است که جرأت بازگو کردن آن را نزد دیگران ندارد، صحبت کند. لازمه‌ی همدلی، شنونده‌ای خوب بودن برای همسر است چراکه شنونده خوب، تسکین دهنده آلام درونی وی است.
🔸🔸🔸
همدلی یعنی:
ـ می فهمم چقدر سخته ...
اما مراقب باشید احساس همسر خود را بیش از آنچه هست، تشدید نکنید.
- آشنایی با رسوم دو خانواده:
عروس و داماد در این دوران، آداب و رسوم حاکم بر دو خانواده را به خوبی شناخته و یجای تعارض با آنها، سعی در تطبیق خود با آداب و رسوم نمایند. حتی اگر از نزدیک‌ترین فرهنگ به فرهنگ خانواده خود، همسری انتخاب کرده‌اند، باز هم احتمال وجود تفاوت‌هایی در سلیقه وجود دارد. تعدیل انتظارات هر خانواده به عهده فرزند آن خانواده است و رفتار منفعلانه عروس و داماد می تواند موجب شود که در کوچکترین مسائل، خانواده‌ها با هم دچار تنش شوند.
🔸🔸🔸
علاوه بر آداب و رسوم، سلیقه‌های شخصی افراد در دو خانواده باید مورد احترام قرار گیرد. عدم توجه به این نکات، میتواند به جدال‌های خانوادگی بینجامد؛ در این مسائل از عروس و داماد انتظار می‌رود که با تکریم هر یک از افراد خانواده خود، به حل مشکل بپردازد و به جای ورود منفی به توقعات خانواده خود یا طرف مقابل و دفاع از مواضع آنها سعی در تحکیم روابط عاطفی بین خود و خانواده ها نموده، دو خانواده را به مذاکره مستقیم و حل مسائل تشویق کنند و آتش بیار معرکه نشوند.
🔸🔸🔸
ـ ایجاد فضای تکامل:
طرفین به دلیل علاقه به یکدیگر و جلب توجه طرف مقابل می توانند انتظارات تکاملی از طرف مقابل را به گونه‌ای مطرح کنند که هر دو ضمن بهره برداری مناسب از خوشی‌های متناسب با این دوره، توجه به درس، شغل، خدمات مذهبی و اجتماعی را سرلوحه کارهای خود قرار دهند. به این منظور طبیعی است که هر یک از زوجین باید انتظارات خود را که قبل از ازدواج مطرح کرده اند، مجددا طرح نمایند و برای تحقق آنها با همدیگر گفتگو و کمک کنند.
خط قرمز گفتگو، جدل کردن است که در این صورت باید همان‌جا گفتگو را متوقف و به زمان مشخص دیگری موکول نمایند.
🔸🔸🔸
فراموش نکنیم که:
برای تشکیل یک زندگی بالنده لااقل باید یک سوم خواسته های شخصی خود را زیر پا بگذاریم تا همسرمان به خواسته‌هایش دست یابد و این رفتار متقابل، زندگی را برای هردو بالنده و مطلوب خواهد کرد.
قطعا زندگی بالنده به این معنا نیست که من به تمام خواسته‌های خود، بی توجه به انتظارات همسر دست یابم!
🔸🔸🔸
- حمایت های روحی از یکدیگر:
این دوران فرصت خوبی برای تمرینِ احترام به یکدیگر در مقابل دیگران است و اینکه حتی یکدیگر را در مسائل مختلف حمایت کنند(حمایت منطقی و حکیمانه در شرایط خاص).
مثلا عذر از شرکت در یک برنامه یا مهمانی خانواده مقابل؛
گاهی اشتغالات شغلی و درسی اجازه شرکت در برخی مراسم‌های خانوادگی را نمی دهد. ضمن آنکه توجه به شرکت در موارد اساسی و احترام به آداب و رسوم خانواده‌ها ضروری ست، در عین حال، حمایتِ فرد از همسر خود در قبال توقعات خانواده‌ها در تحکیم روابط عاطفی طرفین بسیار مناسب است.
🔸🔸🔸
نکته بسیار مهم آنکه گاهی برخی افراد برای آنکه بتوانند با خانواده و اقوام همسر خود رابطه گرمی برقرار کنند، نیاز به زمان بیشتری دارند و به تدریج به نقطه مطلوب می رسند.
گله‌مندی و شکایت از آنها مبنی بر اینکه چرا به سرعت گرم و صمیمی نمی شوند؟ نه تنها معمولا به حل مسأله کمک نمی کند، بلکه می تواند منجر به افزایش فاصله گردد.
🔸🔸🔸
از مهمترین مؤلفه‌های حمایت از همسر، همدلی با وی است. در همدلی هر یک از زوجین باید احساس همسر خود را خوب درک کند و به او نشان دهد که که احساسش را فهمیده و بعد مطابق با شرایط و احساس او با وی همراه شود و مایه تسکین او گردد.
همدلی ترکیبی از درک احساس همسر، تسکین دادن، انعکاس احساس وی، پشتیبانی و حمایت از او و تا حدی همرنگ شدن و در کنار او قرار گرفتن است.
🔸🔸🔸
همدل بودن به معنای همراه بودن با همسر است و در نتیجه‌ی این همدلی، محیط اطمینان برانگیزی بوجود می‌آید که در آن همسر احساس مهم بودن و در امان بودن می‌کند. در چنین محیطی او میتواند درمورد خصوصی‌ترین اسرارش، درونی‌ترین احساساتش و چیزهایی که برای او دردآور است و آن قدر خصوصی است که جرأت بازگو کردن آن را نزد دیگران ندارد، صحبت کند. لازمه‌ی همدلی، شنونده‌ای خوب بودن برای همسر است چراکه شنونده خوب، تسکین دهنده آلام درونی وی است.
🔸🔸🔸
همدلی یعنی:
- خود را جای او بگذارید. هر چقدر این گام را دقیق‌تر بردارید، همدلی بهتری اتفاق می افتد؛ قبل از هرگونه قضاوت تصور کنید که جای او هستید.
- با افعالی چون «گمان میکنم، احساس میکنم، به نظرم میاد...»، احساسش را بازگو کنید:
ـ می فهمم چقدر سخته ...
اما مراقب باشید احساس همسر خود را بیش از آنچه هست، تشدید نکنید.
- اگر گام اول و دوم درست برداشته شود، گام سوم یعنی تخلیه هیجانات اتفاق می افتد. در این گام باید شنونده خوبی برای همسر خود باشید؛ او فقط دو گوش شنوا برای همدلی می خواهد.
