آمادهباش برای مشکلات دوران عقد
مشاوران میگویند فرآیند شروع زندگی مشترک شامل چهار مرحله است: آشنایی، شناخت، صمیمیت و سپس زندگی زیر یک سقف. در مرحله اول شما با هم آشنا میشوید، خصوصیات مشترک اخلاقی خود و همسرتان را ارزیابی و نسبت به یکدیگر شناخت پیدا میکنید و این شناخت به صمیمیت و سرانجام به زندگی در زیر یک سقف میانجامد. دوران عقد، فرصتی برای این شناخت به شما میدهد. همه چیز یا حداقل بسیاری چیزها به این بستگی دارد که این دوران را چه طور سپری میکنید. مشاوران دوران عقد کمتر از 4 ماه و بیشتر از 2 سال را توصیه نمیکنند به این دلیل که شما و همسرتان را دچار 6 چالش جدی میکند:
* در دوران عقد شما و همسرتان در حقیقت زن و شوهرهای واقعی هستید که زیر سقف خانه پدری زندگی میکنید. بنابراین مجبورید هم توقعات همسر و هم توقعات خانواده را برآورده کنید در حالی که این توقعات و انتظارات گاهی در نقطه مقابل هم قرار دارند. اینجاست که دچار دوگانگی میشوید و ممکن است زیر فشارهای خانواده و همسرتان کنترل اوضاع را از دست بدهید.
* در رفت وآمدهای دوران عقد طولانی، ممکن است بین اعضای خانواده تنشهایی ایجاد شود. علاوه بر این بار اقتصادی این رفت و آمدها ممکن است فشار مضاعفی برای برخی خانوادهها ایجاد کند و زمینهساز نارضایتی و ناراحتی آنها باشد.
* رفتار اطرافیان میتواند گاهی دل نگرانیهای شما را تشدید کند؛ تصور دیگران درباره زندگی آینده شما، دخالتها، سوالهای از سر کنجکاوی و دلسوزیهایی در این باره که «هنوز سر خانه و زندگی خودتان نیستید» مدام ذهن را درگیر میکند و به تشویشها دامن میزند.
* در دوران عقد، خانواده تمام حرکتها و رفتارهای فرد تازه وارد را زیر نظر میگیرد و معمولاً عروس یا داماد از این حالت «زیر ذره بین بودن» شکایت دارد.
* در این دوران ضعفها پررنگ میشود، به دلیل مغایر بودن واقعیتها با ایدهآلهای خانواده همسرتان، اعتماد به نفستان کاهش پیدا میکند، گاهی نسبت به خودتان تردید پیدا میکنید و زیادی حساس میشوید.
* پس از مراسم عقد به لحاظ روانی آمادهاید تا از همه مواهب همسری بهره ببرید اما طولانی شدن این روند به سرخوردگی و ناسازگاری میانجامد و ممکن است در زندگی مشترک شما تاثیر منفی بگذارد.
* در دوران عقد شما و همسرتان در حقیقت زن و شوهرهای واقعی هستید که زیر سقف خانه پدری زندگی میکنید. بنابراین مجبورید هم توقعات همسر و هم توقعات خانواده را برآورده کنید در حالی که این توقعات و انتظارات گاهی در نقطه مقابل هم قرار دارند. اینجاست که دچار دوگانگی میشوید و ممکن است زیر فشارهای خانواده و همسرتان کنترل اوضاع را از دست بدهید.
* در رفت وآمدهای دوران عقد طولانی، ممکن است بین اعضای خانواده تنشهایی ایجاد شود. علاوه بر این بار اقتصادی این رفت و آمدها ممکن است فشار مضاعفی برای برخی خانوادهها ایجاد کند و زمینهساز نارضایتی و ناراحتی آنها باشد.
* رفتار اطرافیان میتواند گاهی دل نگرانیهای شما را تشدید کند؛ تصور دیگران درباره زندگی آینده شما، دخالتها، سوالهای از سر کنجکاوی و دلسوزیهایی در این باره که «هنوز سر خانه و زندگی خودتان نیستید» مدام ذهن را درگیر میکند و به تشویشها دامن میزند.
* در دوران عقد، خانواده تمام حرکتها و رفتارهای فرد تازه وارد را زیر نظر میگیرد و معمولاً عروس یا داماد از این حالت «زیر ذره بین بودن» شکایت دارد.
* در این دوران ضعفها پررنگ میشود، به دلیل مغایر بودن واقعیتها با ایدهآلهای خانواده همسرتان، اعتماد به نفستان کاهش پیدا میکند، گاهی نسبت به خودتان تردید پیدا میکنید و زیادی حساس میشوید.
* پس از مراسم عقد به لحاظ روانی آمادهاید تا از همه مواهب همسری بهره ببرید اما طولانی شدن این روند به سرخوردگی و ناسازگاری میانجامد و ممکن است در زندگی مشترک شما تاثیر منفی بگذارد.