آداب گفتگوی موثر در کنترل اختلافات
آدمی در زندگی اجتماعی و در برخورد با دیگران، عواطف و احساسات متفاوتی را تجربه می کند؛ احساسات مثبت و منفی ای که همگی در زندگی مان اجتناب ناپذیرند و اختلافات و سوءتفاهم ها نیز یکی از اینهاست.
مصداق بارز این اختلافات را می توان در زندگی زناشویی دید؛ که تلاش برای حل آنها هنر بسیار بزرگی ست و اگر نادیده گرفته شوند و یا به شیوه درستی اصلاح نشوند، نه تنها زندگی ما، که زندگی اطرافیانمان را نیز دچار بحران کنند.
چرا که معمولا زن و شوهرها در سال های ابتدایی زندگی مشترک، به دلیل تفاوت های فردی نسبت به یکدیگر دچار سوء برداشت های شناختی فراوانی می شوند.
پس در این مرحله و در قدم اول، برای حل این اختلافات باید آداب گفتگوی موثر را بکار گیریم و تا حد امکان و در صورت نیاز به راهنمایی شخص سوم، از مشاوران و روان شناسان حوزه خانواده کمک بگیریم و بحث و جدل ها را وارد حریم خانواده خود و یا همسرمان نکنیم.
بهرحال ازدواج موفق، مبتنی برعلاقه، احترام و رعایت حریم مشترک زندگی زناشویی است و رفتار محترمانه با همسر و توجه به این حریم، از مهم ترین اصول برای پایداری زندگی متاهلی ست.
_ در حضور دیگران دعوا نکنید:
صحبت های جدی را در خلوت تان مطرح کنید؛ چه مهم باشند و چه پیش پا افتاده.
حریم خصوصی خانواده را علنی نکنید؛ بحث و اختلاف نظر شما بالاخره امروز یا فردا تمام می شود اما آنچه در ذهن دیگران می ماند، تصویر تاریک و دردناکی ست که ممکن است بیش از اندازه بزرگ نمایی کند و هیچ گاه از ذهنشان پاک نشود.
_ حضوری صحبت کنید:
خیلی از سوءتفاهم ها و اختلافات به دلیل گفتگوهایی ست که به شکل مکالمات تلفنی و یا در قالب متن های ارسالی اتفاق می افتد؛ بحث های مهم را رودررو مطرح کنید تا طرف مقابل، همزمان احساسات شما را درک کند و دچار سوءتفاهم در ابراز کلامتان نشود.
_ گاهی بجای گفتگو و مشاجره کمی فاصله بگیرید و سکوت کنید:
هرچه زمان بیشتری برای بررسی و پردازش احساساتتان صرف‌کنید، از شدت هیجان آنها کاسته‌می‌شود.
بنابراین زمانی که اوضاع پیچیده می‌شود، شاید بهتر باشد برای لحظاتی به غار تنهایی تان برگردید تا از شدت ناراحتی و عصبانیت آن لحظه تان کاسته شود و در نهایت گفتگوی موثرتری بدون توهین و یا خشم بیش از حد داشته باشید.
به خاطر داشته‌باشید که شما تنها کسی نیستید که ناراحت است؛ طرف مقابل نیز در آن لحظه احساساتی مشابه شما را تجربه می کند.
_ گفتگو را یک طرفه در دست نگیرید:
با همسرتان همان گونه رفتار کنید که می‌خواهید او با شما رفتار کند؛ این مهم ترین قانون است.
اگر می‌خواهید شریک زندگی‌تان به شما احترام بگذارد، باید یاد بگیرید که به حق و حقوق او احترام بگذارید.
پس در گفتگوها و مشاجرات به همسرتان نیز اجازه صحبت دهید و مانع ارائه نظرات و سخنان اون نشوید. در غیر این صورت، تنها شنونده بودن به طرف مقابل احساس ناامنی میدهد و او خود را بازنده میدان تصور می کند.
_ زمان طلایی آشتی را از دست ندهید:
اجازه ندهید اختلافات، شما را از یکدیگر دور کند و تبدیل به عادت شود؛
بعد از گفتگو و مشاجره، فرصت عذرخواهی، آشتی و جبران را از دست ندهید؛
معمولاً زمان، بخشی از ماجرا را حل می کند.
یعنی طرف مقابل در گفتگو و بازبینی درونی که با خود دارد در لحظاتی، صادقانه اشتباه و سهم خودش در این بحث را مرور می کند و می پذیرد؛ برای همین به اصطلاح کوتاه می آید.
شرط موفقیت در این قدم این است که به جای ویدیو چک دادن برای روشن شدن اینکه تقصیر که بود؟ و دور باطل برای اثبات بی گناهی؛ با جمله محبت آمیز، هدیه کوچک و خوشرویی برای آشتی پیشقدم شویم، به خصوص اگر سهم بیشتری در آن ماجرا داریم.
آشتی کردن با منت گذاری فقط ماجرا را بدتر می کند و طرف مقابل را نسبت به پذیرش خیرخواهی و عذرخواهی های احتمالی ما در آینده، دلسرد و بدبین می کند..
مصداق بارز این اختلافات را می توان در زندگی زناشویی دید؛ که تلاش برای حل آنها هنر بسیار بزرگی ست و اگر نادیده گرفته شوند و یا به شیوه درستی اصلاح نشوند، نه تنها زندگی ما، که زندگی اطرافیانمان را نیز دچار بحران کنند.
چرا که معمولا زن و شوهرها در سال های ابتدایی زندگی مشترک، به دلیل تفاوت های فردی نسبت به یکدیگر دچار سوء برداشت های شناختی فراوانی می شوند.
پس در این مرحله و در قدم اول، برای حل این اختلافات باید آداب گفتگوی موثر را بکار گیریم و تا حد امکان و در صورت نیاز به راهنمایی شخص سوم، از مشاوران و روان شناسان حوزه خانواده کمک بگیریم و بحث و جدل ها را وارد حریم خانواده خود و یا همسرمان نکنیم.
بهرحال ازدواج موفق، مبتنی برعلاقه، احترام و رعایت حریم مشترک زندگی زناشویی است و رفتار محترمانه با همسر و توجه به این حریم، از مهم ترین اصول برای پایداری زندگی متاهلی ست.
_ در حضور دیگران دعوا نکنید:
صحبت های جدی را در خلوت تان مطرح کنید؛ چه مهم باشند و چه پیش پا افتاده.
حریم خصوصی خانواده را علنی نکنید؛ بحث و اختلاف نظر شما بالاخره امروز یا فردا تمام می شود اما آنچه در ذهن دیگران می ماند، تصویر تاریک و دردناکی ست که ممکن است بیش از اندازه بزرگ نمایی کند و هیچ گاه از ذهنشان پاک نشود.
_ حضوری صحبت کنید:
خیلی از سوءتفاهم ها و اختلافات به دلیل گفتگوهایی ست که به شکل مکالمات تلفنی و یا در قالب متن های ارسالی اتفاق می افتد؛ بحث های مهم را رودررو مطرح کنید تا طرف مقابل، همزمان احساسات شما را درک کند و دچار سوءتفاهم در ابراز کلامتان نشود.
_ گاهی بجای گفتگو و مشاجره کمی فاصله بگیرید و سکوت کنید:
هرچه زمان بیشتری برای بررسی و پردازش احساساتتان صرف‌کنید، از شدت هیجان آنها کاسته‌می‌شود.
بنابراین زمانی که اوضاع پیچیده می‌شود، شاید بهتر باشد برای لحظاتی به غار تنهایی تان برگردید تا از شدت ناراحتی و عصبانیت آن لحظه تان کاسته شود و در نهایت گفتگوی موثرتری بدون توهین و یا خشم بیش از حد داشته باشید.
به خاطر داشته‌باشید که شما تنها کسی نیستید که ناراحت است؛ طرف مقابل نیز در آن لحظه احساساتی مشابه شما را تجربه می کند.
_ گفتگو را یک طرفه در دست نگیرید:
با همسرتان همان گونه رفتار کنید که می‌خواهید او با شما رفتار کند؛ این مهم ترین قانون است.
اگر می‌خواهید شریک زندگی‌تان به شما احترام بگذارد، باید یاد بگیرید که به حق و حقوق او احترام بگذارید.
پس در گفتگوها و مشاجرات به همسرتان نیز اجازه صحبت دهید و مانع ارائه نظرات و سخنان اون نشوید. در غیر این صورت، تنها شنونده بودن به طرف مقابل احساس ناامنی میدهد و او خود را بازنده میدان تصور می کند.
_ زمان طلایی آشتی را از دست ندهید:
اجازه ندهید اختلافات، شما را از یکدیگر دور کند و تبدیل به عادت شود؛
بعد از گفتگو و مشاجره، فرصت عذرخواهی، آشتی و جبران را از دست ندهید؛
معمولاً زمان، بخشی از ماجرا را حل می کند.
یعنی طرف مقابل در گفتگو و بازبینی درونی که با خود دارد در لحظاتی، صادقانه اشتباه و سهم خودش در این بحث را مرور می کند و می پذیرد؛ برای همین به اصطلاح کوتاه می آید.
شرط موفقیت در این قدم این است که به جای ویدیو چک دادن برای روشن شدن اینکه تقصیر که بود؟ و دور باطل برای اثبات بی گناهی؛ با جمله محبت آمیز، هدیه کوچک و خوشرویی برای آشتی پیشقدم شویم، به خصوص اگر سهم بیشتری در آن ماجرا داریم.
آشتی کردن با منت گذاری فقط ماجرا را بدتر می کند و طرف مقابل را نسبت به پذیرش خیرخواهی و عذرخواهی های احتمالی ما در آینده، دلسرد و بدبین می کند..