سنتی یا مدرن؟ مسئله این است.
فکر کردن به ازدواج به عنوان یک پدیده اجتماعی و با تاثیرگذاری بر جنبه های مختلف زندگی، ما را با چالش های تازه ای روبرو می کند و دایره افکارمان را وسیع تر...
سنتی یا مدرن؟
شاید یکی از مهمترین دغدغه ها و پرسش ها، برای ورود به مرحله خواستگاری و ازدواج همین باشد؛ دختر و پسر هم ندارد.
شما برای آشنایی با طرف مقابل، روش سنتی را انتخاب می کنید یا مدرن؟
واقعیت امر این است که هر کدام از این روش ها، مزایا و شاید حتی معایب خود را دارند.
در روش سنتی، آشنایی اولیه از طریق بزرگترها اتفاق می افتد و این یعنی یک گام به جلو.
شناختی که خیال هر دو خانواده را بابت هماهنگی های فرهنگی، سیاسی، اعتقادی و در نهایت هم کفو بودن طرفین راحت می کند و ازدواج را منطبق بر تفکرات عقلانی و به دور از احساسات اولیه دختر و پسر رقم می زند.
در این روش خانواده ها نقش حمایتگری بیشتری نسبت به فرزندانشان دارند و شرایط روانی بهتری را برای انتخاب آنها آماده می کنند.
در آشنایی های سنتی معمولا احتمال غلبه احساس بر منطق و شکل گیری هیجانات عاطفی اولیه وجود ندارد و تصمیم نهایی براساس اشتراکات منطقی شکل می گیرد.
اما از طرفی، گاهی هم انتخاب های خانواده با معیارهای طرفین در تضاد است و یا حتی والدین با توجه به معیارهای خودشان مواردی را رد و یا تایید کنند...
گاهی اوقات ازدواج ناشی از این نوع معرفی، صرفا و فقط از جنبه عقلانی تایید می شود و احساس در این نوع ازدواج کمرنگ و یا نادیده گرفته می شود.
حتی ممکن است به دلیل محدودیت زمانی و عجله خانواده ها در اینگونه آشنایی ها، فرصت توجه به برخی از ابعاد و خصوصیات فردی طرفین به آنان داده نشود و در نهایت تصمیم برای ازدواج، با سرعتی غیرمنطقی شکل گیرد.
*****
و اما امروزه با پیشرفت تکنولوژی، ما ناگزیر به پذیرش دنیای مدرنیم ؛
در روش مدرن نیز، دو طرف با توجه به شناخت نسبی که به یکدیگر دارند، خانواده ها را در جریان امر قرار می دهند و مراحل آشنایی خانوادگی صورت می گیرد.
در این روش دختر و پسر، مستقل تر و با احساسات بیشتری تصمیم می گیرند و نقش خانواده از اینجا به بعد پررنگ می شود.
دو طرف بدون نگرانی از منظر زمانی، نسبت به هم شناخت بیشتری پیدا می کنند و با توجه به علائق مشترکی که آنان را به هم وصل کرده، برای ادامه مسیر تصمیم می گیرند.
و از آنجایی که ازدواج در اینگونه آشنایی ها، با توجه به احساسات اولیه شکل می گیرد، زندگی عاطفی بهتری بین آنان شکل می گیرد.
اما گاهی اوقات نیز در این گونه آشنایی ها و در تمام مدت، طرفین و یا یکی از آنها خود واقعی شان را بروز نمی دهند و تنها آنچه برای خود دوست دارند را به نمایش می گذارند.
ممکن است در این روش، دو طرف و یا یکی از آنها با مخالفت والدین روبرو شوند؛
و یا به دلیل بروز احساسات عاطفی، چشم بر روی ایرادهای طرف مقابل و اختلافات موجود ببندند و به قول معروف کاملا احساساتی تصمیم بگیرند.
*****
کافی ست این روزها سری به دادگاه های خانواده بزنیم؛
متاسفانه طلاق در هر دو گروه ذکر شده، با عدد فراوانی بالایی در حال وقوع است.
پس نمی توان به درستی گفت امروزه کدام روش برای ازدواج بی خطرتر از دیگری به نظر می رسد؛ که تشخیص این امر به عهده کارشناسان حوزه های مختلف علوم انسانی ست.
اما آنچه مهم است نتیجه و تصمیم نهایی است که دست آخر و در هر روشی می توان به شناخت طرف مقابل رسید.
مشورت با خانواده، دیدن اشتراکات و تفاوت ها، گفتگو با شخص سومی همانند گروه های مشاوره و روانشناسی و در نهایت تصمیمی که منطبق بر عقل و احساس توامان باشد، می تواند سلامت زندگی تازه ما را رقم بزند.
ذکر این نکته نیز ضروری است که ناکامی در ازدواج هیچگاه به معنای نابودی زندگی و پایان راه نیست اما، عقل حکم می کند از ابتدای امر درست تصمیم بگیریم؛
که ازدواج راه پرفراز و نشیبی ست و باید در این مسیر، با چشمهایمان درست ببینیم و با گوشهایمان خوب بشنویم.
شما چطور فکر می کنید؟
سنتی یا مدرن؟
شاید یکی از مهمترین دغدغه ها و پرسش ها، برای ورود به مرحله خواستگاری و ازدواج همین باشد؛ دختر و پسر هم ندارد.
شما برای آشنایی با طرف مقابل، روش سنتی را انتخاب می کنید یا مدرن؟
واقعیت امر این است که هر کدام از این روش ها، مزایا و شاید حتی معایب خود را دارند.
در روش سنتی، آشنایی اولیه از طریق بزرگترها اتفاق می افتد و این یعنی یک گام به جلو.
شناختی که خیال هر دو خانواده را بابت هماهنگی های فرهنگی، سیاسی، اعتقادی و در نهایت هم کفو بودن طرفین راحت می کند و ازدواج را منطبق بر تفکرات عقلانی و به دور از احساسات اولیه دختر و پسر رقم می زند.
در این روش خانواده ها نقش حمایتگری بیشتری نسبت به فرزندانشان دارند و شرایط روانی بهتری را برای انتخاب آنها آماده می کنند.
در آشنایی های سنتی معمولا احتمال غلبه احساس بر منطق و شکل گیری هیجانات عاطفی اولیه وجود ندارد و تصمیم نهایی براساس اشتراکات منطقی شکل می گیرد.
اما از طرفی، گاهی هم انتخاب های خانواده با معیارهای طرفین در تضاد است و یا حتی والدین با توجه به معیارهای خودشان مواردی را رد و یا تایید کنند...
گاهی اوقات ازدواج ناشی از این نوع معرفی، صرفا و فقط از جنبه عقلانی تایید می شود و احساس در این نوع ازدواج کمرنگ و یا نادیده گرفته می شود.
حتی ممکن است به دلیل محدودیت زمانی و عجله خانواده ها در اینگونه آشنایی ها، فرصت توجه به برخی از ابعاد و خصوصیات فردی طرفین به آنان داده نشود و در نهایت تصمیم برای ازدواج، با سرعتی غیرمنطقی شکل گیرد.
*****
و اما امروزه با پیشرفت تکنولوژی، ما ناگزیر به پذیرش دنیای مدرنیم ؛
در روش مدرن نیز، دو طرف با توجه به شناخت نسبی که به یکدیگر دارند، خانواده ها را در جریان امر قرار می دهند و مراحل آشنایی خانوادگی صورت می گیرد.
در این روش دختر و پسر، مستقل تر و با احساسات بیشتری تصمیم می گیرند و نقش خانواده از اینجا به بعد پررنگ می شود.
دو طرف بدون نگرانی از منظر زمانی، نسبت به هم شناخت بیشتری پیدا می کنند و با توجه به علائق مشترکی که آنان را به هم وصل کرده، برای ادامه مسیر تصمیم می گیرند.
و از آنجایی که ازدواج در اینگونه آشنایی ها، با توجه به احساسات اولیه شکل می گیرد، زندگی عاطفی بهتری بین آنان شکل می گیرد.
اما گاهی اوقات نیز در این گونه آشنایی ها و در تمام مدت، طرفین و یا یکی از آنها خود واقعی شان را بروز نمی دهند و تنها آنچه برای خود دوست دارند را به نمایش می گذارند.
ممکن است در این روش، دو طرف و یا یکی از آنها با مخالفت والدین روبرو شوند؛
و یا به دلیل بروز احساسات عاطفی، چشم بر روی ایرادهای طرف مقابل و اختلافات موجود ببندند و به قول معروف کاملا احساساتی تصمیم بگیرند.
*****
کافی ست این روزها سری به دادگاه های خانواده بزنیم؛
متاسفانه طلاق در هر دو گروه ذکر شده، با عدد فراوانی بالایی در حال وقوع است.
پس نمی توان به درستی گفت امروزه کدام روش برای ازدواج بی خطرتر از دیگری به نظر می رسد؛ که تشخیص این امر به عهده کارشناسان حوزه های مختلف علوم انسانی ست.
اما آنچه مهم است نتیجه و تصمیم نهایی است که دست آخر و در هر روشی می توان به شناخت طرف مقابل رسید.
مشورت با خانواده، دیدن اشتراکات و تفاوت ها، گفتگو با شخص سومی همانند گروه های مشاوره و روانشناسی و در نهایت تصمیمی که منطبق بر عقل و احساس توامان باشد، می تواند سلامت زندگی تازه ما را رقم بزند.
ذکر این نکته نیز ضروری است که ناکامی در ازدواج هیچگاه به معنای نابودی زندگی و پایان راه نیست اما، عقل حکم می کند از ابتدای امر درست تصمیم بگیریم؛
که ازدواج راه پرفراز و نشیبی ست و باید در این مسیر، با چشمهایمان درست ببینیم و با گوشهایمان خوب بشنویم.
شما چطور فکر می کنید؟