پاسخ دو کارشناس مذهبی خانواده به یک سؤال پرتکرار؛ تا کجا باید سختی‌های زندگی مشترک را تحمل کرد؟
تا کجا باید سختی‌های زندگی مشترک را تحمل کرد؟
ازدواج مانند یک گفت‌و‌گوی طولانی است که گاهی با مشاجره به تیرگی می‌انجامد. هیچ زندگی مشترکی بدون سختی نیست. اگر پای درو دل خوشبخت‌ترین زوج خوشبخت هم بنشینید حتماً سختی‌هایی را در زندگی پشت سر گذاشته‌اند اما مسئله اساسی تحمل سختی و مشکلات است. متأسفانه آستانه تحمل زوج‌های امروزی بسیار کاهش پیداکرده است و با کوچک‌ترین مشکلی در زندگی سریع از کوره در می‌روند و در اصل انتخابشان شک و به آخرین راه یعنی طلاق فکر می‌کنند درحالی‌که حفظ زندگی مشترک یکی از مهم‌ترین وظایف زوجین است اما این وظیفه را به چه قیمتی باید انجام داد؟
سختی و مشکلات جز جدایی‌ناپذیر از زندگی انسان‌هاست اما این صبر و تحمل انسان‌ها است که عبور از بحران‌ها را راحت و سخت می‌کند؛ بخشی از این مشکلات مربوط به زندگی مشترک است که به دلیل بی‌پولی، خانواده همسر، خشونت، اعتیاد، خیانت و... اتفاق می‌افتد اما آیا باوجود همه سختی‌های زندگی مشترک بازهم باید تحمل کرد و به زندگی ادامه داد؟
" تبیان به کمک حجت‌الاسلام علی سرلک مشاور ازدواج و خانواده و حجت‌الاسلام محمدمهدی ماندگاری به بررسی این پرسش پرداخته است:
حجت‌الاسلام محمدمهدی ماندگاری در رابطه باتحمل سختی‌های زندگی مشترک می‌گوید: «آیا یک مادر باردار باوجود سختی‌های دوران بارداری، سختی‌ها را تحمل می‌کند یا سریع بچه را سقط می‌کند؟! مسلماً تحمل می‌کند زیرا هدف از تحمل این سختی‌ها، تولد نوزادی است که برای او ارزشمندتر از آن مشقت‌ها است لذا ما هم باید برای زندگی مشترک یک هدف معین تعیین کنیم که شیرینی آن حتی از دیدن یک نوزاد هم برای زن و شوهر بیشتر باشد.»
او ادامه داد: « زن و شوهر باید در مسیر بندگی خدا تمام سختی‌ها را تحمل کنند. خداوند درآیات بسیاری ازجمله آیه 200 سوره آل‌عمران دعوت به صبر می‌کند و می‌فرماید: «یا أَیهَا الَّذِینَ آمَنُوا اصْبِرُوا وَصَابِرُوا وَرَابِطُوا.» ای کسانی که ایمان آورده‌اید در برابر مشکلات استقامت کنید.»
ماندگاری می‌گوید: «نوع نگاه به زندگی اهمیت دارد؛ چنانچه حضرت علی (ع) و حضرت زهرا (س) نگاهشان به زندگی نه هوسرانی بود، نه خوردوخوراک و خواب و نه شهرت و ثروت بلکه نگاهشان بندگی خدا بود که این اطاعت باعث شد تا حضرت زهرا (س) سختی درودیوار و کتک خوردن در کوچه را تحمل کند چراکه هدف رسیدن به درجه بالا بود؛ متأسفانه امروزه هدف‌های کوچک، تحمل‌ها را پایین آورده است لذا با بالا بردن هدف‌ها، سختی‌ها شیرین می‌شود.»
حجت‌الاسلام علی سرلک هم در این زمینه می‌گوید: «خداوند در آیه 4 سوره بلد می‌فرماید: «َلقَدْ خَلَقْنَا الْإِنْسانَ فی کَبَدٍ» انسان در رنج آفریده‌شده است و این رنج لازمه حرکت و گنج شکوفایی استعداد است. اگر کسی گمان کند که دنیا جایی است که نباید هیچ رنجی را تحمل کند، ناخواسته خودش را در سختی‌های بزرگ‌تر و ویرانگرتری وارده کرده است لذا دنیا صحنه جنگیدن است اما ما باید کوشش کنیم که اولاً خودمان با ندانم‌کاری، سختی‌ها را زیاد نکنیم دوما یاد بگیریم که با رنج‌ها چگونه کنار بیاییم. هیچ زندگی مشترکی بدون مشکل نیست اما مهم این است که بتوانیم این سختی‌ها را بامهارت از سر راه برداریم.»
چگونه چشممان را بر روی بدی‌های همسرمان ببندیم؟
چشم‌پوشی کردن بر روی برخی از اشتباهات همسر مثل خیانت، اعتیاد، کتک زدن و... بسیار سخت است اما همسران زیادی هستند که با این مشکلات دست‌وپنجه نرم می‌کنند و به زندگی خود ادامه می‌دهند و در مقابل عده‌ای با کوچک‌ترین مشکلی تحمل خود را از دست می‌دهند و طلاق را راه رسیدن به آرامش می‌دانند اما آیا هر اشتباهی از جانب همسر قابل‌بخشش است؟
حجت‌الاسلام سرلک می‌گوید: « اشکالات و اشتباهاتی که طرف مقابلمان نسبت به آن آگاهی پیداکرده و بنای تصحیح و درستی شرایط را دارد، قابل‌بخشش است اگرچه این بخشش خیلی سخت است اما فضای زندگی، فضای برطرف کردن اشتباهات یکدیگر است؛ دو نفر که ازدواج می‌کنند باید با کمک هم به کمالات برسند و اشتباهات همدیگر را برطرف کنند مثلاً آیا باید بخاطراعتیاد همسر، طلاق گرفت یا پای او ماند و به او کمک کرد تا اعتیادش را کنار بگذارد؟! جدا شدن تنها آتش طلاق را به اعتیاد اضافه می‌کند لذا زن و شوهر باید به درد روزهای سختی هم بخورند.»
حجت‌الاسلام ماندگاری در رابطه با چشم‌پوشی بر انحرافات و خطاهای همسر می‌گوید: «اگر همسرتان در مسیر انحراف اخلاقی، عقیدتی، اقتصادی قرار گرفت، شما نقش طبیب را پیدا می‌کنید.»
او ادامه می دهد: « پیغمبر خدا در سفری که حضرت علی (ع) می‌خواستند برای تبلیغ دین به یمن بروند به ایشان فرمودند: علی جان! اگر شما موفق شوی یک نفر را هدایت کنی، از یک منظومه شمسی ارزشش برایت بالاتر است لذا ما همسرانی را می‌بینیم که پای سختی‌ها و مشکلات همسرشان ایستاده‌اند نه به خاطر آنکه چاره دیگری ندارند بلکه آن‌ها امید به اصلاح همسرشان دارند؛ اگر دکتری از درمان بیماری ناامید شود، او را مرخص می‌کند، زن یا شوهری هم که از هدایت همسر خود ناامید شود و بداند که انحرافات اخلاقی و رفتاری قابل علاج نیست، خداوند راه طلاق را گذاشته است.»
ماندگاری در رابطه با رشد زن و شوهر و درمان انحرافات می‌گوید: « زن و شوهر یا هر دو خوب هستند و فشارهای بیرونی مثل دخالت خانواده‌ها را تحمل می‌کنند؛ همان‌گونه که حضرت علی (ع) و حضرت زهرا (س) سختی‌هایی که از بیرون به آن‌ها وارد می‌شد، تحمل کردند و به رشد دست یافتند یا فشارهایی که از طرف همدیگر وارد می‌شود را تحمل می‌کنند به خاطر اینکه می‌خواهند یکدیگر را درمان کنند که این هم هدف الهی است اما اگر فردی فشارها و مشقت‌ها را نه برای رشد و نه برای درمان بلکه برای شهوت و ریاست تحمل می‌کند، در این صورت تحمل سختی‌ها هیچ ارزشی ندارد و باید به این رابطه پایان داد.»