شوهرانی که قابل ستایش اند
پیوند زناشویی و زندگی مشترک که کانونی به نام خانواده را برای امنیت، آرامش، مودت و آسایش تشکیل می‌دهد، از شیرینترین پیوندها در روابط انسانهاست. در این رابطه صمیمی هر یک از زن و شوهر و سایر اعضای خانواده وظایفی نسبت به یکدیگر دارند. در این مطلب وظایف شوهر نسبت به همسرش را مرور می‌کنیم.
واگذاری مسئوولیت و مدیریت خانواده به مرد، به معنی برخورداری از قدرت تصمیمگیری در مسائل کلی و اساسی خانواده است، نه ترجیح، مزیت، اعمال قدرت، زور و سوء استفاده. مردی که مدیر خانواده است باید به خواسته‌های همسر خود توجه داشته و او را شریک بداند. او باید همیشه به این نکته توجه کند که زن گرفتن به معنای انتخاب شریک در زندگی، یار و مونس و غمخوار گرفتن است و باید به خواسته‌های درونی و آرزوهای همسر خود توجه داشته باشد.
شوهر نمونه هرگز نسبت به همسرش زبان تهدید، تنبیه، تحقیر و تخریب شخصیت نداشته و جز با زبان محبت و تکریم با او سخن نمیگوید.
شوهر فهیم و آگاه میداند که صرف محبت قلبی کافی نبوده و باید محبت و دوستی و مهرورزیاش را نسبت به همسر بر زبان بیاورد. همچنین در مکالمات روزمره با همسر و فرزندانش، علاوه بر اظهار عشق و علاقه و مهرورزی، به حرکات دست و صورت و لحن صدای خود دقت کند.
شوهر باید در زندگی مشترک به همسرش احترام گذاشته، او را اذیّت، تحقیر و تمسخر نکند.
زنان همچون مردان خود را دوست داشته و به حفظ شخصیت خود علاقه دارند. آنها دوست دارند محترم و گرامی شمرده شوند و از تحقیر و توهین متنفر هستند.
مرد خردمند، آیندهنگر و با تدبیرحساب دخل و خرج خانواده را داشته و تلاش می‌کند با توکل بر خدا، از راه حلال و در حد توان و اعتدال، وضع اقتصادی خانواده را بهتر کند.
مرد شایسته همیشه نظافت را رعایت کرده و در نگاه همسرش آراسته است.
همانطور که مرد همسر خود را عفیف و پاکدامن میخواهد، خود نیز باید عفیف بوده، مواظب رفتار، کردار و گفتار خود باشد، به زن نامحرم خیره نشده و با قصد لذّت به او نگاه کند.
اشتغال و کار بیرون از منزل برای مرد یک امر نیکو و ضروری است؛ در عین حال، وضع باید به گونهای باشد که مرد ساعاتی را در خانواده و در جمع صمیمی همسر و فرزندان حضور داشته باشد. گذراندن اوقات فراغت در کنار همسر و فرزندان سبب به وجود آمدن تفاهم و صمیمیت، انس و الفت، عشق و محبت بین اعضای خانواده خواهد شد.
- سرپرستی:
واگذاری مسئوولیت و مدیریت خانواده به مرد، به معنی برخورداری از قدرت تصمیمگیری در مسائل کلی و اساسی خانواده است، نه ترجیح، مزیت، اعمال قدرت، زور و سوء استفاده. مردی که مدیر خانواده است باید به خواسته‌های همسر خود توجه داشته و او را شریک بداند. او باید همیشه به این نکته توجه کند که زن گرفتن به معنای انتخاب شریک در زندگی، یار و مونس و غمخوار گرفتن است و باید به خواسته‌های درونی و آرزوهای همسر خود توجه داشته باشد.
- خوش اخلاقی و خوشرفتاری:
شوهر نمونه هرگز نسبت به همسرش زبان تهدید، تنبیه، تحقیر و تخریب شخصیت نداشته و جز با زبان محبت و تکریم با او سخن نمیگوید.
- اظهار محبت و دوستی:
شوهر فهیم و آگاه میداند که صرف محبت قلبی کافی نبوده و باید محبت و دوستی و مهرورزیاش را نسبت به همسر بر زبان بیاورد. همچنین در مکالمات روزمره با همسر و فرزندانش، علاوه بر اظهار عشق و علاقه و مهرورزی، به حرکات دست و صورت و لحن صدای خود دقت کند.
- احترام :
شوهر باید در زندگی مشترک به همسرش احترام گذاشته، او را اذیّت، تحقیر و تمسخر نکند.
- پرهیز از تنبیه و توهین به همسر:
زنان همچون مردان خود را دوست داشته و به حفظ شخصیت خود علاقه دارند. آنها دوست دارند محترم و گرامی شمرده شوند و از تحقیر و توهین متنفر هستند.
- تلاش برای رفاه خانواده
مرد خردمند، آیندهنگر و با تدبیرحساب دخل و خرج خانواده را داشته و تلاش می‌کند با توکل بر خدا، از راه حلال و در حد توان و اعتدال، وضع اقتصادی خانواده را بهتر کند.
- نظافت و آراستگی:
مرد شایسته همیشه نظافت را رعایت کرده و در نگاه همسرش آراسته است.
- حفظ عفت و پاکدامنی:
همانطور که مرد همسر خود را عفیف و پاکدامن میخواهد، خود نیز باید عفیف بوده، مواظب رفتار، کردار و گفتار خود باشد، به زن نامحرم خیره نشده و با قصد لذّت به او نگاه کند.
- وقتگذاشتن برای همسر:
اشتغال و کار بیرون از منزل برای مرد یک امر نیکو و ضروری است؛ در عین حال، وضع باید به گونهای باشد که مرد ساعاتی را در خانواده و در جمع صمیمی همسر و فرزندان حضور داشته باشد. گذراندن اوقات فراغت در کنار همسر و فرزندان سبب به وجود آمدن تفاهم و صمیمیت، انس و الفت، عشق و محبت بین اعضای خانواده خواهد شد.