همدلی خوش ترین همزبانی
خانه ی ما جایی است همین حوالی ، شمالی ترین منطقه یا جنوبی ترین قسمت شهر ، چه فرقی دارد؟ اهل کاشان باشیم یا از اهالی تهران ، هر که باشیم و ز هر جا برسیم ، وقتی با یکدیگر هم مسیر می شویم ، باید دستهایمان را به یکدیگر بدهیم ، تا بتوانیم دنیا را به قواره ی رویاهایمان در آوریم.
رویاهایی که برای من وتوست ، رویاهایی که می توانیم چشمانمان را ببندیم و از هم اکنون در انها زندگی کنیم . واقعا مهم نیست اگر دنیا نگذارد برخی از آرزوهایمان عملی شود ، برای من این زیباست که در کنار تو بیاندیشم و تصور کنم .
دوست دارم اولین شنونده ی آرزوهایت باشم ، اولین کسی که به دنیای محالت پا می گذارد و انرا باور می کند. دوست دارم همانطور که اولین فاتح قلبم بودی ، تنها ساکن همیشگی آن باقی بماندی.
من و تو و آینده ای که پیش روی ماست ، نیاز داریم تا درکنار دستانی که به هم می سپاریم ، دل هایمان را نیز به هم بدهیم تا یکرنگ و یک دل ،هم مسیر همیشگی هم باشیم.
آنها که به قصد فتح قله های بلند ،پای در کوه های سر سخت می گذارند ، خوب می دانند که برای بقا باید کنار هم بمانند و به یکدیگر کمک کنند.دیگر «من » را فراموش کنند و دل به دل گروه ، سختی ها را طی کنند. گاهی برای عبور از راه های باریک خودشان را به یکدیگر می بندد ،آنوقت است که به راستی هم مسیر می شوند.دیگر رقابت و منافع شخصی معنا ندارد.اگر کسی بیافتاد ، ممکن است دیگران را هم بیاندازد.
بیا درمسیر زندگی پاهایمان را به هم ببندیم .بیا باور کنیم که یکی هستیم و سقوط هر کدام به معنای شکست دیگری هم خواهد بود.
بیا همدل شویم و محکم قدم بر داریم. بیا آرزوهایمان را فراموش نکنیم و برای به دست آوردنشان به پرواز در آییم.
شرط با هم قدم بر داشتن ،با هم ماندن و تحمل مشکلات در مسیر زندگی ،همدلی است. همدلی چون انهایی که بدون هم سقوطشان حتمی خواهد بود.
همدلی یک مهارت است که باید بیاموزیم . باید یادبگیرید تا خود را بشناسیم و همدیگر را همانگونه که هستیم با تمام ضعف ها و توانمندی ها بپذیریم. «همدلی» یعنی این که مابتوایم زندگی دیگری را حتی زمانی که در آن شرایط قرار نداریم، درک کنیم تا بتوانیم همسرمان را حتی وقتی با ما متفاوت است ، بپذیریم و او احترام بگذاریم.
برای همدل بودن باید : چهارچوب ذهنی یکدیگر را درک کنیم ، احساسات خودمان را کنترل کرده و باهم هماهنگ عمل کنیم.وارد جهان هم شویم و احساس یگانگی را به هم هدیه دهیم.
برای همدلی باید بیاموزیم چگونه حرف بزنیم و چگونه به یکدیگر گوش دهیم. من و تو خیلی اوقات حرف های یکدیگر را می شنویم اما گوش نمی دهیم.
هم مسیر من ، راه طولانی است و به رسم زندگی ، پر از پستی و بلندی خواهد بود . دوست دارم دل به دل یکدیگر دهیم و تا فتح قله ی خوشبختی ، کنار هم گام بر داریم.
رویاهایی که برای من وتوست ، رویاهایی که می توانیم چشمانمان را ببندیم و از هم اکنون در انها زندگی کنیم . واقعا مهم نیست اگر دنیا نگذارد برخی از آرزوهایمان عملی شود ، برای من این زیباست که در کنار تو بیاندیشم و تصور کنم .
دوست دارم اولین شنونده ی آرزوهایت باشم ، اولین کسی که به دنیای محالت پا می گذارد و انرا باور می کند. دوست دارم همانطور که اولین فاتح قلبم بودی ، تنها ساکن همیشگی آن باقی بماندی.
من و تو و آینده ای که پیش روی ماست ، نیاز داریم تا درکنار دستانی که به هم می سپاریم ، دل هایمان را نیز به هم بدهیم تا یکرنگ و یک دل ،هم مسیر همیشگی هم باشیم.
آنها که به قصد فتح قله های بلند ،پای در کوه های سر سخت می گذارند ، خوب می دانند که برای بقا باید کنار هم بمانند و به یکدیگر کمک کنند.دیگر «من » را فراموش کنند و دل به دل گروه ، سختی ها را طی کنند. گاهی برای عبور از راه های باریک خودشان را به یکدیگر می بندد ،آنوقت است که به راستی هم مسیر می شوند.دیگر رقابت و منافع شخصی معنا ندارد.اگر کسی بیافتاد ، ممکن است دیگران را هم بیاندازد.
بیا درمسیر زندگی پاهایمان را به هم ببندیم .بیا باور کنیم که یکی هستیم و سقوط هر کدام به معنای شکست دیگری هم خواهد بود.
بیا همدل شویم و محکم قدم بر داریم. بیا آرزوهایمان را فراموش نکنیم و برای به دست آوردنشان به پرواز در آییم.
شرط با هم قدم بر داشتن ،با هم ماندن و تحمل مشکلات در مسیر زندگی ،همدلی است. همدلی چون انهایی که بدون هم سقوطشان حتمی خواهد بود.
همدلی یک مهارت است که باید بیاموزیم . باید یادبگیرید تا خود را بشناسیم و همدیگر را همانگونه که هستیم با تمام ضعف ها و توانمندی ها بپذیریم. «همدلی» یعنی این که مابتوایم زندگی دیگری را حتی زمانی که در آن شرایط قرار نداریم، درک کنیم تا بتوانیم همسرمان را حتی وقتی با ما متفاوت است ، بپذیریم و او احترام بگذاریم.
برای همدل بودن باید : چهارچوب ذهنی یکدیگر را درک کنیم ، احساسات خودمان را کنترل کرده و باهم هماهنگ عمل کنیم.وارد جهان هم شویم و احساس یگانگی را به هم هدیه دهیم.
برای همدلی باید بیاموزیم چگونه حرف بزنیم و چگونه به یکدیگر گوش دهیم. من و تو خیلی اوقات حرف های یکدیگر را می شنویم اما گوش نمی دهیم.
هم مسیر من ، راه طولانی است و به رسم زندگی ، پر از پستی و بلندی خواهد بود . دوست دارم دل به دل یکدیگر دهیم و تا فتح قله ی خوشبختی ، کنار هم گام بر داریم.