چه زمانی پسرها برای ازدواج آماده‌اند
شاید والدینی را دیده باشید که سعی دارند در اولین فرصت برای پسرهایشان دستی بالا بزنند و آنها را تشویق به ازدواج می‌کنند. مدام در فامیل و دوست و آشنا دنبال دختر مناسب هستند و می‌خواهند پسرشان را داماد کنند تا زندگی‌اش سامان بگیرد. اما خیلی وقت‌ها این شتاب بیش از حد باعث پشیمانی می‌شود. چرا که پسر هنوز برای ازدواج آماده نیست.
نیاز درونی به ازدواج
روانشناسان می‌گویند در یک ازدواج اگر ۴۹ درصد قضیه انتخاب و پیدا کردن یک همسر مناسب باشد ۵۱ درصد به آمادگی پسر برای متعهد شدن باز می‌گردد. بنابراین آمادگی فکری و روحی جوان برای پذیرش مسئولیت و متعهد ماندن به آن بسیار مهم است. اگر پسری زودتر از آنکه احساس نیاز درونی به ازدواج کند راهی خانه بخت شود، خیلی زود از زیر بار مسئولیت‌ها شانه خالی کرده و عرصه را به همان‌هایی واگذار می‌کند که به زور او را روانه این مسیر کرده‌اند.
نیاز به ازدواج، فقط جنبه جنسی ندارد. شما شاید از زمان بلوغ نیاز به رابطه جنسی را احساس کنید اما نیاز به ساختن یک خانواده و داشتن همسر و همدم را نه. وقتی آماده ازدواج هستید، به وضوح دل‌تان برای داشتن خانواده خودتان می‌تپد و نیاز به تشکیل خانواده، داشتن خانه و زندگی خود و استقلال از والدین، زیر پر و بال گرفتن همسر و پدر شدن را حس می‌کنید. اما به جز این نیازها، آمادگی‌های دیگری را هم لازم است به دست آورید که در ادامه می‌آید:
ظرفیت محبت
دوست داشتن همسر در واقع به معنای ارتباط برقرار کردن با او نیست بلکه به معنای درک کردن وی و ایجاد تفاهم در رابطه است. در یک رابطه بالغانه و ماندگار، شما باید بتوانید از برخی از کاستی‌ها و نواقص چشم پوشی کنید و برخی از نقاط قوت زندگی را بزرگ کرده و از آن بهره‌مند شوید. باید ظرفیت توجه و حضور در کنار همسر برای شما ایجاد شده باشد. همسرانی که نمی‌توانند به نیازها و تفکرات همسرشان فکر کنند و در هنگام لزوم مانند ناراحتی و بیماری و مشکلات در کنارش حضور جسمی، روحی و فکری داشته باشند در زندگی موفق نخواهند بود.
قدرت مبارزه
زندگی پر از پستی و بلندی است و وقتی ازدواج می‌کنید، باید به عنوان یک مرد بتوانید از پس این پستی و بلندی‌ها برآیید. آیا توانایی این را دارید که مثل پدرتان (یا هر مرد موفق دیگری) سکاندار خانواده باشید؟ اگر هنوز با هر شکستی زمین می‌خورید و بلند نمی‌شوید، اگر تکلیف‌تان با زندگی خودتان روشن نیست، اگر آرزوهای زیادی دارید که برای رسیدن به آنها باید بلندپروازی و ریسک کنید، هنوز آماده ازدواج نیستید. ازدواج نیاز به ثبات، منطق و هدف دارد.
اعتقاد به زندگی مشترک
برخی از جوانان با وجود اینکه از نظر جسمی و تحصیلی و حتی اقتصادی شرایط ازدواج دارند از نظر درونی تمایلی به این کار ندارند. زیرا آنها اعتقاد چندانی به زندگی مشترک ندارند. در چنین مواردی اگر با آنها صحبت شود، خواهند گفت که من به تنهایی نیز می‌توانم به خوبی زندگی کنم و نیازی به داشتن شریک زندگی نمی‌بینم. اینها افرادی هستند که به زندگی مداوم در کنار فردی دیگر اعتقاد ندارند و نمی‌توانند زندگی مشترک موفقی را تجربه کنند.
تمایل به استقلال
استقلال در تصمیم‌گیری یکی از مهم‌ترین موارد در شروع زندگی مشترک است. اگر جوانی هنوز به استقلال روحی و فکری و شخصیتی نرسیده باشد که بتواند خودش با در نظر گرفتن جوانب امر تصمیمی بگیرد و بر آن بایستد و در صورت بروز مشکل مسئولیت حل آن را به عهده بگیرد اصلا برای ازدواج شایسته نیست.
اگر همواره با نظر دیگران از تصمیم قبلی خود صرف نظر کند نه تنها خودش هرگز در زندگی راضی نخواهد بود، بلکه شریک زندگی‌اش نیز در کنار او احساس امنیت نخواهد کرد.
اولویت‌های مشخص
برخی افراد به کارهای دیگر مانند طی کردن مدارج عالی و یا پرداختن به برخی از رشته‌های ورزشی به قدری علاقه دارند که به گفته اطرافیان تمام اولویت زندگی‌شان تلقی می‌شود. چنین گروهی هنوز آمادگی لازم برای ازدواج را ندارند زیرا اولویت اول زندگی‌شان تحصیل، کار یا ورزش است و نمی‌توانند آن را با مواردی نظیر همسر و یا زندگی مشترک جایگزین نمایند.